Obudowa centrali i sterownika

Witam.

    Sterownik jest już przygotowany od strony elektrycznej i mechanicznej, zacząłem zastanawiać się na odbudową. Dotyczy to sterownika, jak i samej centrali.

     Centrala z wymiennikiem:

Przeglądając różne konstrukcję w internecie, zastanawiałem się z jakiego materiału wykonam centrale. Spotykałem obudowy wykonane z styropianu, sklejki, płyt osb itp. Ważne aby było tanie i solidne.

Przeglądając dostępne materiały, trafiłem na płytę obornicką. Płyta ta zbudowana jest z 3 warstw.  Na zewnątrz jest blacha metalowa, a wewnątrz wypełniona jest pianką poliuretanową. Posiada dużą wytrzymałość mechaniczną, bo budują z tego całe hale, ściany i dachy, więc nada się i dla mnie.

W poszukiwaniach trafiłem też na płytę LB Therm. Coś podobnego, ale zewnętrzne warstwy, były z płyty aluminiowej. Cena jaką otrzymałem od producenta, zabiła wszelkie chęci budowania z tego.

Wracając do płyty warstwowej (obornickiej). Standardowa grubość to 10 cm. Są też o mniejszych grubościach, nawet do 2,5 cm, ale okładane z jednej strony blachą. Udało mi się znaleźć płytę 4 cm grubą i obłożoną obustronnie. Drugi gatunek za 55 złoty za m² . Z wyliczeń wychodziło, że będę potrzebował ok. 3 m² na zrobienie całej centrali.  Kupiłem ok. 6 metrów, bo koszt transportu kurierem był wyższy niż miałbym jechać sam, a miałem przejechać 170 km. Co zostanie to potnę i wykorzystam na ocieplenie dodatkowe stropu.

Dlaczego taki materiał ?

– Łatwość montażu. Płyty łączę przy pomocy nitów i kątowników do krzeseł, cięcie wyrzynarką,

– Odporność na wilgoć. Blacha dobrze zatrzyma ewentualne skropliny,

– Izolacja termiczna, 4 cm pianki poliuretanowej,

– Sztywność konstrukcji,

– Ognioodporność, poszycie metalowe,

– Ochrona przeciwporażeniowa. Płyty łączone są materiałem przewodzącym, a całość będzie podłączona do przewodu PE. Dodatkowo zdejmowany będzie ładunek, który może pojawiać się podczas ruchu masy powietrza i tarcia o obudowę.

Zaplanowałem, że centrala ma być kompaktowa. Wszystko co jest potrzebna ma być w centrali, by-pass, filtry, zasilacz  i cała reszta potrzebna do prawidłowej pracy.

     By-pass jest to taki układ centrali, który zmienia tor ruchu powietrza nawiewanego. Zmiana odbywa się między przejściem przez wymiennik i poza nim. W tańszych wersjach komercyjnych, nie stosuję się go. Jest do dodatkowy element, który niestety podraża centralę i może się zepsuć. Uproszczonym zamiennikiem, jest tzw. wkład letni. Jest to „wybebeszona” obudowa wymiennika, która pełni tylko rolę łączników kanałów nawiewnych i wywiewnych.

Sam by-pass pełni dwie różne rolę latem i zimą. W okresie zimowym jest używany do rozmrażania wymiennika. W chwili, kiedy presostat wykryje częściowe zaszronienie, klapa przełącza zimne powietrze na przejście poza wymiennikiem. W takiej sytuacji, wymiennik nie jest już wychładzany i ma możliwość na zagrzania się od powietrza wywiewanego.

Latem centrala pełni funkcję odzyskiwania chłodu. W nocy kiedy na dworze jest chłodniej niż w domu, to powietrze powinno omijać wymiennik. Kiedy temperatura zrówna się i zaczyna rosnąć na dworze, powietrze znów płynie przez wymiennik. Powietrze nawiewane będzie schładzane przez powietrze wywiewane. Nie jest to klimatyzacja, ale przedłuży o jakiś czas niższą temperaturę w mieszkaniu, podczas upałów.

    U mnie kanał jest za wymiennikiem. Powierzchnia przekroju kanału  jest połową powierzchni wlotowej wymiennika. Jest to podyktowane tym, aby przepływ przez kanał był co najmniej taki sam jak prze wymiennik. Właściwą różnicę będzie można określić na podstawie pomiarów złożonej centrali. Jest to ważne, aby sterownik uwzględniał tą poprawkę przepływów, aby uzyskać stałe nadciśnienie w mieszkaniu. Klapa by-passu będzie zbudowana z dwóch łopat osadzonych na jednym wałku, pod kątem 90 stopni względem siebie. Jeden napęd z przerobionego  serwa modelarskiego z przekładnią pasową.

Zdjęcia poniżej przedstawiają centrale podczas budowy. Ścianek pod wentylatory jeszcze nie montowałem. Potrzebuję dostępu do montażu pozostałych elementów. Brakuje jeszcze otworów wlotowych i uzbrojenia centrali.

Przygotowanie płyt do montażu. Płyty te posiadają zamki do łączenie ze sobą, jeżeli chcemy budować ściany. Dla mnie właściwie nie jest to potrzebne, ale wykorzystałem je w miejscu styku obudowy z wymiennikiem. Aby uzyskać równą prostą powierzchnie, założyłem aluminiowe ceowniki i przynitowałem do płyty.

Podstawę pod wymiennik przykleiłem na piankę montażową. Pasowanie między górną, dolną płytą i wymiennikiem, jest tak duże, że wsunięty częściowo wymiennik nie opada.

Uszczelkę między wymiennikiem, będę musiał dać na poziomych przegrodach.

Początkowo przejścia przewodów przez przegrody, chciałem zrobić przy pomocy dławików PG, ale problem jest z pewnym i stabilnym zamocowaniem. Nie ma dostępu aby zakręcić nakrętkę, a w samej blasze słabo się trzyma. Rozwiązaniem okazało się przewiercenie wiertłem 10 i przepchanie przewodu gumowego. Przewody elektryczne będą przechodzić przez węże.

W zielonym polu zamontowana będzie tacka ociekowa z odprowadzeniem skroplin,

W czerwonym – mechanizm klapy by-passu,

W żółtym – zasilacz i presostat różnicowy.

Kanał by-pass’u

     Obudowa sterownika:

Mam sąsiada, który mocno mi kibicuje. Postanowił, że jak u mnie zadziała, to sam zakłada rekuperator u siebie. Z racji tego chętnie pomaga mi przy projekcie. Pracuje w firmie gdzie ma dostęp do skanerów i drukarek 3D. Kiedy poprosiłem go o pomoc przy zrobieniu obudowy dla sterownika, nie zawahał się i wziął wszystko na siebie. Pożyczył sterownik z wyświetlaczem i powiedział, że coś narysuje. Po ok. 30 minutach dostałem propozycje obudowy narysowanej w SolidWorks’e. Po stwierdzeniu przeze mnie , że rewelacja, powiedział, że dostanę swoją obudowę za 3 dni. Wydruk został wykonany w poliamidzie.

Efekt niewiarygodny kiedy wcześniej widzi się coś na ekranie komputera, po chwili trzyma się to w rękach.

Pierwszy ogólny widok.

W celu łatwego montaży wciśnięte są tuleje gwintowane. Można swobodnie wkręcać śruby z gwintem metrycznym.

Jednocześnie wydrukował mi tuleje do podparcia wyświetlacza. Jedną śrubą przytrzymuję płytkę z mikroprocesorem i wyświetlacz LCD. Otwory na spodzie pełnią rolę wentylacji układu.

Pierwsze zamknięcie górnej pokrywy.

Odpalenie sterownika w obudowie. Na zdjęciu wygląda to jakby ikony były pod kątem w stosunku do obudowy, ale jest to tylko efekt perspektywy.

Obudowa została pomalowana białym lakierem. Zastanawiam się czy nie pomalować bezbarwnym z połyskiem, ale to na koniec jak będę miał go już na ścianie.

Grzegorz M.